Polecam zapoznać się z książką

Śmieszny jesteś. Zwieracze to zdecydowanie Ci puściły przy pisaniu tych wypocin.

Błądzisz.

Jeśli chodzi o kobiety w książce, to bardzo ciężko byłoby to oddać w serialu. Po prostu większość facetów w książce to tępe prymitywy, ale hierarchia jest ułożona tak, a nie inaczej. Zatem kobieta gnąc się w ukłonach i klnąc w myślach, starała się gamoniowi przemycić pomysł, aby sądził, że to jego własny. A potem sławiła jego geniusz... To było momentami tak uwypuklone, że właściwie można było odnieść wrażenie, iż Japończycy z tą swoją butą i drażliwością są całkowicie bezmyślni, a sterują nimi Japonki z tylnego siedzenia.

Serial nawet się nie zbliża do czegoś takiego (póki co, bo całego nie widziałem jeszcze).

Fragment z zabójczynią jest bez sensu. Jej rola powinna sprowadzać się do cichego zabójstwa. Po wykryciu powinna popełnić samobójstwo, aby nie narażać bractwa. Tutaj zaś ktoś bardzo chciał pokazać jak kobieta wycina samurajów zza winkla. Gdyby chodzili po dwóch (czyli zniknąłby element zaskoczenia), zostałaby błyskawicznie sprowadzona do parteru, a potem zmuszona do mówienia.

Narracja jest prowadzona z punktu widzenia Anglika, tudzież Toranagi. Obaj nie mają powodu, aby przepadać za katolikami, stąd opowieść jest wyjątkowo stronnicza. Regenci niespecjalnie różnią się od książkowych.

Właściwie zauważyłem dwa odstępstwa między książką, a fabułą w tym zakresie. Po pierwsze z bazy w Makau nie dotarła broń do powstania, ale miała wypłynąć. W końcu jednak do tego nie doszło, ale już nawet ten fakt mógł rozsierdzić Japończyków. Po drugie, Blackthorne książkowy mówi o podziale wpływów między Hiszpanami, a Portugalczykami, natomiast serialowy dodaje, że chodzi o wymianę władców, na własnych, czyli marionetkowych. W książce postępowanie katolików było dużo ostrożniejsze. Japonia była zbyt silna, by można było sobie pozwolić na takie ryzykowne ingerencje. Blackthorne też idzie bardzo daleko w swoich obietnicach stworzenia floty i sojuszu z Anglią. Jak powiedział jeden z angielskich lordów - Anglia nie ma wiecznych sojuszników, wieczne są interesy Anglii. Nie mam pojęcia dlaczego królowa miałaby tworzyć Japończykom flotę, skoro ta mogłaby być konkurencją dla Brytyjczyków. Ale co sobie pogadał, to jego.