Stanisław Ignacy Witkiewicz

Syn słynnego malarza i pisarza Stanisława Witkiewicza Seniora.

Brał udział w walkach I Wojny Światowej, był ranny pod Witoneżem, nad rzeką Stochód na Ukrainie.

Istnieje hipoteza, że Witkacy upozorował własną śmierć, ukrywał się i zmarł dopiero w 1968 roku w Łodzi.

Dzień po inwazji Sowietów na Polskę 18 września 1939 roku, we wsi Jeziory w województwie poleskim popełnił samobójstwo, podcinając sobie tętnicę szyjną i zażywając weronal.

Zażywał narkotyki, malując pod ich wpływem obrazy, oraz pisząc teksty.

W 1935 otrzymał Złoty Wawrzyn Polskiej Akademii Literatury.

Jego matką chrzestną była aktorka Helena Modrzejewska.

Jest autorem następujących powieści:
-1911 r. - "622 upadki Bunga, czyli Demoniczna kobieta";
-1927 r. - "Pożegnanie jesieni";
-1930 r. - "Nienasycenie
-1931-1933 r. - "Jedyne wyjście" (nieukończona).

W roku 1988 przeniesiono jego szczątki do Zakopanego, zostały złożone w grobie jego matki na zakopiańskim Pęksowym Brzyzku.

W 1925 roku założył "Firmę Portretową S.I. Witkiewicz". Zajmowała się ona wykonywaniem portretów na zamówienie.